سید اسدالله لاجوردی ، به سال 1314 در خانه ی محقر یک هیزم فروش تهرانی متولد شد. او را به دلیل تحمل شکنجه های فراوان در بازداشتگاه های رژیم پهلوی ، به «مرد پولادین انقلاب» مملقب کرده اند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ، لاجوردی یکی از ارکان دستگاه قضایی کشور بود و نقش منحصر بفردی در مقابله با گروهک های التقاطی ایفا نمود ، به گونه ای که هنوز هم ، بازماندگان این گروهک های خائن و جنایت پیشه ، با بغض و کینه ای عمیق از او سخن می گویند.
لاجوردی گرچه در اواسط دهه ی شصت ، تحت فشار باند سید مهدی هاشمی و با تساهل و ساده لوحی برخی چهره های به اصطلاح انقلابی ، چند سالی از مسئولیت های خود عزل گردید اما در اواخر این دهه ، با حذف دار و دسته ی جنایتکار سید مهدی هاشمی و تغییرات در دستگاه قضایی ، ریاست سازمان زندان های کشور را بر عهده گرفت.
با روی کار آمدن دولت موسوم به «اصلاحات» در خرداد 1376 ، بار دیگر فشار ها بر اسدالله لاجوردی آغاز شد و ایشان در سال 1377 از تمام مسئولیت های خود کناره گیری کرده و به حجره ی روسری فروشی خود در بازار تهران بازگشت.
سرانجام به تاریخ اول شهریور 1377 سید اسدالله لاجوردی ، مرد پولادین انقلاب اسلامی در حجره خود ، در حالی که کوچک ترین محافظتی از او نمی شد ،توسط توسط دو عضو سازمان منافقین خلق به نام علی اصغر غضنفرنژاد و علی اکبر اکبری ده بالایی ، آماج گلوله قرار گرفت و خلعت شهادت پوشید.
عکس زیر به اوایل دهه ی شصت و احتمالا ایام تصدی دادستانی انقلاب باز می گردد.
روحمان با یادش شاد
ای کاش میتوانستیم اینگونه باشیم